Ἐπιλογὴ γραμματοσειρᾶς:
(Οἱ γραμματοσειρὲς πρέπει νὰ εἶναι ἤδη ἐγκατεστημένες στὸ σύστημά σας γιὰ νὰ τὶς χρησιμοποιήσει ὁ ἱστοπλοηγός σας.) Ἐπιλεγμένη γραμματοσειρά: Palatino Linotype Τύπος ἱστοπλοηγοῦ: CCBot/2.0 (https://commoncrawl.org/faq/) |
Ἀπόψεις - Μαρτυρίες
- Jacqueline de Romilly, Καθηγήτρια στὴν Σορβόννη (1957), πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στὸ Collège de France (1973), Ἀκαδημαϊκός (1988), ἐπίτιμη Ἑλληνίδα ὑπήκοος (1995) καὶ πρέσβης τοῦ Ἑλληνισμοῦ (2000):
- ✝Peter Fraser, Ἐπίτιμος Λέκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης:
- Alain Segonds, ἑρευνητὴς στὸ CNRS, γενικὸς διευθυντὴς τῶν ἐκδόσεων Les Belles Lettres:
- Γρηγόρης Σηφάκης, Ὁμότιμος Καθηγ. Ἀρχ. Ἑλληνικῆς Φιλολογίας Πανεπ. Θεσσαλονίκης & Πανεπ. Νέας Ὑόρκης:
- Ζυράννα Ζατέλη, Συγγραφέας:
- Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, Συγγραφέας:
- Γιῶργος Μπρουνιᾶς, Συγγραφέας:
- Carlos Steel, Καθηγητὴς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλοσοφίας στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Leuven (Βέλγιο):
- Concetta Luna, Ἑρευνήτρια στὴ Scuola Normale Superiore, Pisa (Ἰταλία):
- Philippe Brunet, Καθηγητὴς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλολογίας στὸ πανεπιστήμιο τῆς Rouen (Γαλλία):
- François Patte, Μαθηματικὸς - Σανσκριτολόγος, καθηγητὴς στὸ Παρίσι 5:
- Vernon E. Kooy συνταξιοῦχος Καθηγητὴς φιλοσοφίας καὶ σχεδιαστὴς γραμματοσειρῶν, Hastings, Nebraska, ΗΠΑ:
- Φειδίας Ν. Μπουρλᾶς, Πληροφορικός:
- Χρυσόστομος Παπασπύρου, Χημικὸς - Γλωσσολόγος, ἐκπαιδευτικὸς στὸ Εἰδικὸ Ἑνιαῖο Λύκειο Κωφῶν & Βαρηκόων Ἁγίας Παρασκευῆς:
- Νῖκος Δημητριάδης, Φιλόλογος:Σκοπὸς τοῦ Ὀργανισμοῦ γιὰ τὴν Διεθνοποίηση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας εἶναι νὰ διαδώσει τὴν Ἑλληνική Γλώσσα σὲ ὄλο τὸν κόσμο, σὲ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν Ἑλληνικὴ καταγωγὴ ἀλλὰ καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ εἶναι ξένοι. Μὲ τὸν ὅρο «διεθνοποίηση» ἐννοοῦμε ὅτι ἐπιχειροῦμε νὰ διαδώσουμε τὴν Γλώσσα, ὄτι ὑποστηρίζουμε τὴν διδασκαλία της στοὺς ἐπιθυμοῦντες νὰ τὴν γνωρίσουν, ὅτι διαμηνύουμε τὸ περιεχόμενο καὶ τὴν ἀξία της ὥστε νὰ γίνει αὐτὴ γνωστὴ ὡς ὄργανο ἐπικοινωνίας ἀλλὰ καὶ ὡς ἀξία ἐκπολιτιστική, ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ διὰ μέσου τῶν αἰώνων.
Στὰ πλαίσια αὐτῆς τῆς εὐγενοῦς —πιστεύουμε— ἐπιδιώξεώς μας, ὑποστηρίζουμε τὴν διατήρηση τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος, ὄπου αὐτὸ εἶναι ἀποδεκτὸ καὶ ὠφέλιμο, ἀναγνωρίζοντες τὶς δυσκολίες ποὺ ὐπάρχουν γιὰ τὴν πλήρη ἐπαναφορά του στὸν γραπτό μας λόγο.
Τὸ μονοτονικὸ καθιερώθηκε ἀπὸ τὸ ΠΔ 297/1982, μὲ τροπολογία ποὺ προτάθηκε κατὰ τὴν Συνεδρίαση τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων στὶς 11-01-1982. Ὁ τρόπος ποὺ ψηφίστηκε ἐνόχλησε ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Δὲν ὑπῆρχε αἰτιολογημένη ἀπόφαση, βάσει συζητήσεων, μὲ τὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, μὲ τὰ Πανεπιστήμια, μὲ τοὺς Συλλόγους πνευματικοῦ κύρους.
Μετὰ τὴν δημοσίευση τοῦ ΠΔ ἄρχισε ἡ ἐφαρμογὴ μὲ πολλὲς δυσκολίες, ἔγιναν πολλὲς ἀλλαγὲς στὰ ἐκπαιδευτικὰ βιβλία καὶ ἡ διδασκαλία τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν σταδιακὰ ὑποβαθμίστηκε. Καὶ παρ᾿ ὄλον ὅτι μετὰ ἀπὸ μερικὰ χρόνια διαπιστώθηκε τὸ σφάλμα τῆς μειώσεως τῶν ὡρῶν διδασκαλίας καὶ ἔγινε προσπάθεια ἐπανεντάξεως τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικών στὸ ὡρολόγιο πρόγραμμα διδασκαλίας, τὸ πλῆγμα, ποὺ τότε εἶχε δεχθεῖ ἡ γλώσσα δὲν ἐπουλώθηκε. Τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ διδάσκονται, ἀλλὰ ὄχι ἀρκετὰ καὶ ὄχι σ᾿ ὅλους τοὺς μαθητὲς μὲ τὴν ἴδια ἔνταση καὶ μέθοδο. Τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ ὅμως δὲν εἶναι περιττὸ μάθημα ἢ μουσειακὸ εἶδος. Εἶναι ἡ μητέρα τῆς γλώσσας μας ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ νέος καὶ ἡ νέα διδάσκονται ἔννοιες, συλλογισμούς, αἰσθητική, ἀνθρωπισμό, ἐπιστῆμες καὶ πολιτισμό. Τὸ σύστημα τῶν τόνων, ἐν προκειμένῳ τὸ πολυτονικό, εἶναι μέρος τῆς γλωσσικῆς μας κληρονομιᾶς, δὲν ἀπετέλεσε τροχοπέδη γιὰ τὴν μόρφωση τῶν νέων μας, δὲν ἀνέστειλε την πρόοδο στὸν τομέα τῆς τεχνολογίας καὶ τῶν ἐπιστημῶν, δὲν στέρησε πολύτιμο χρόνο ἀπὸ τὴν προετοιμασία τῶν παιδιῶν μας γιὰ τὴν ἀνάληψη τῶν εὐθυνῶν τους στὴν Κοινωνία. Οἱ διδάσκοντες στὰ Σχολεῖα ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια ὁμιλούν συχνὰ γιὰ τὴν πενία τῆς γλώσσας μὲ τὴν ὁποία οἱ διδασκόμενοι διατυπώνουν τὶς σκέψεις τους στὸν γραπτὸ καὶ στὸν προφορικὸ λόγο.
Πολλοὶ πολίτες αὐτῆς τῆς χώρας, ἐξ ἄλλου, διαμαρτύρονται γιὰ τὴν ὑποβάθμιση τῆς γλώσσας στὰ τηλεοπτικὰ μέσα. Ἡ κατάργηση τοῦ πολυτονικοῦ δὲν ἔφερε τὴν ἀναμενόμενη πρόοδο.
Ἴσως καὶ νὰ ἐπέδρασε στὴν παρακμή της. Ποιό εἶναι τὸ αἴτημα ποὺ διατυπώνεται; Νὰ σεβασθοῦμε τουλάχιστον αὐτούς, οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ ἐκφράζονται μὲ τὸ πολυτονικὸ σύστημα, νὰ μὴν τοὺς ἀπαγορεύουμε νὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ γράφουν μὲ τὸν τρόπο ποὺ συνήθισαν καὶ ποὺ τοὺς ἐκφράζει. Εἶναι τόσο ἁπλὸ αὐτὸ τὸ αἴτημα. Δὲν προκαλεῖ ἀναστάτωση καὶ δὲν πλήττει τὴ γλώσσα μας. Ὕστερα ὑπάρχουν καὶ νέοι ἄνθρωποι ποὺ γιὰ διαφόρους λόγους ἐπιθυμοῦν νὰ ἀκολουθήσουν τὴν παραδοσιακὴ γραφή. Ἂς ἀφήσουμε τὴν γλώσσα νὰ ἐξελιχθεῖ ἀβίαστα χωρὶς νομοθετικὲς ρυθμίσεις ποὺ βιαίως μεταβάλλουν τὸν ροῦν της. Ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα «ἀπέδειξε» ὅτι ἔχει ἀντοχή, εὐελιξία καὶ σφρῖγος, στοιχεῖα ποὺ τῆς ἐπιτρέπουν νὰ ἀνανεώνεται δημιουργικά!
- Δημήτριος Φιλίππου, Μηχανικός:
- Νικόλαος Βεντούρας, Πληροφορικός:
- Γιάννης Γκέκας, Ἰδιωτικὸς ὑπάλληλος:
- Ἀνδρέας Σταλίδης, Μαθηματικὸς - Ἀναλυτής:
- Γιῶργος Βαλσάμης, Διευθυντὴς τοῦ ellopos.net:
- Κατερίνα Σωκρατίδου, Ὑπάλληλος σὲ ναυτιλιακὴ ἑταιρεία:
- Νῖκος Θεοδώρου, Μαθηματικός:
- Ἰακὼβ Δ. Ἀδάμης (Jacob J. Adams), Μαθητὴς λυκείου στὶς Η.Π.Α.:
- Χατζηνικολάου Δημήτριος, Καθηγητὴς ἀγγλικῆς:
- Αὐγουστῖνος Τσιριμῶκος, Δημοσιογράφος:
- Νικόλαος Παπαδόπουλος, Καθηγητὴς Φυσικῆς Ἀγωγῆς:
- Ἀρχιμήδης Ἀναγνώστου, Ἰατρὸς-εἰδικευόμενος Μικροβιολόγος:
- Ἰωάννης Βαμβακᾶς, Φυσικὸς στὸ Ἑλληνικὸ Κέντρο Θαλασσίων Ἑρευνῶν:
- Δημήτρης Σ. Ταμπάογλου, Ἠλεκτρονικὸς Μηχανικός:
- Μαρία Κονταρίνη, Συνταξιοῦχος Ἰδιωτικὴ Ὑπάλληλος:
- Δημήτρης Ἀρμάος, Καθηγητὴς φιλόλογος, ἐπιμελητής, ποιητής, δοκιμιογράφος:
- Γιάννης Φλυτζάνης, Φοιτητὴς Νομικῆς:
- Ἀθηνᾶ Ἀντωνιάδου, Πτυχιοῦχος στὴν Συντήρηση Ἀρχαιοτήτων:
| Στεῖλτε μας καὶ ἐσεῖς τὶς ἀπόψεις καὶ τὰ βιώματά σας: γιατί χρησιμοποιεῖτε πολυτονικό; θεωρεῖτε ὅτι ἡ ἐπαναφορά του εἶναι ἀπαραίτητη; τί ἀπαντᾶτε στοὺς ὀπαδοὺς τοῦ μονοτονικοῦ; |
