Ἀπόψεις - Μαρτυρίες

Γεννήθηκα μετὰ τὴν καθιέρωση τοῦ μονοτονικοῦ συστήματος καὶ ἔτσι διδάχτηκα τὸ πολυτονικὸ στὴ δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση (Γυμνάσιο - Λύκειο). Σήμερα, ὅλα τὰ ἑλληνόπουλα ὑποχρεοῦνται νὰ φοιτοῦν σὲ σχολεῖα ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν ἕξι μέχρι δεκαπέντε ἐτῶν (δηλαδὴ τὸ Δημοτικὸ καὶ τὸ Γυμνάσιο). Αὐτὴ ἡ ὑποχρεωτικὴ ἐκπαίδευση περιλαμβάνει ὑποχρεωτικὰ τρία χρόνια διδασκαλίας τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς. Ἐπιπλέον, οἱ περισσότεροι φοιτοῦν καὶ στὸ Λύκειο γιὰ τρία χρόνια στὰ ὁποῖα τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ διδάσκονται ὑποχρεωτικὰ στὸ πρῶτο καὶ στὸ δεύτερο ἔτος, καὶ προαιρετικὰ στὸ τρίτο. Τὸ συμπέρασμα λοιπὸν εἶναι ὅτι μὲ τὸ τρέχον σύστημα, ὅλη ἡ ἑλληνικὴ νεολαία ἔχει διδαχθεῖ τὸ πολυτονικὸ σύστημα γιὰ ἀπὸ τρία μέχρι ἕξι χρόνια. Ἔτσι, ὅπως εἶναι φυσικό, οἱ περισσότεροι (ἂν ὄχι ὅλοι) ξέρουν νὰ γράφουν πολυτονικά. Ἂν ἡ κυβέρνηση ἤθελε νὰ ἐπαναφέρει τὸ πολυτονικὸ σύστημα αὔριο, δὲ θὰ ἦταν τόσο δύσκολο νὰ προσαρμοστοῦν ὅλοι οἱ πολίτες.

Ὅπως ὅλοι οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος, ἀμφισβητῶ καὶ ἐγὼ τὴν ἠθικὴ «νομιμότητα» τῆς μεθόδου μὲ τὴν ὁποία καθιερώθηκε τὸ μονοτονικό. Πιστεύω ὅτι μία τέτοια ἀλλαγὴ στὴ γλῶσσα τοῦ λαοῦ ἔπρεπε νὰ εἶχε γίνει μόνο μὲ δημοψήφισμα. Ξέρω πολλοὺς ποὺ θὰ ἤθελαν τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ πολυτονικοῦ καὶ ὁ μόνος λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο διστάζουν εἶναι οἱ τεχνολογικοὶ περιορισμοί, δηλαδὴ τὸ πῶς θὰ γράφουν στὸν ὑπολογιστή. Πρέπει νὰ παραδεχτῶ ὅτι εἶναι πολὺ πιὸ δύσκολο σὲ σχέση μὲ τὸ μονοτονικό. Θεωρῶ ὅτι μόνος τρόπος νὰ ἀλλάξουν γνώμη εἶναι ἡ διανομὴ προγραμμάτων τὰ ὁποῖα θὰ καθιστοῦν πιὸ εὔκολη τὴ γραφὴ στὰ πολυτονικὰ στοὺς ὑπολογιστὲς καὶ ἕνας γρήγορος τρόπος μετατροπῆς μονοτονικοῦ κειμένου στὰ πολυτονικὰ (γιὰ τὰ κείμενα ποῦ ἤδη ὑπάρχουν). Τέτοια προγράμματα θὰ μποροῦσε νὰ τὰ διανέμει ἡ ἱστοσελίδα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων (τὸ ὁποῖο μέχρι στιγμῆς, μόνο πολυτονικὲς γραμματοσειρὲς διανέμει).

Πιστεύω ὅτι μόνο κάποιος ποὺ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν πολιτιστική του κληρονομιὰ θὰ μποροῦσε νὰ κάνει τέτοια ζημιὰ στὴ γλῶσσα του. Παρόμοιες ἀλλαγὲς ἔκαναν οἱ κομμουνιστὲς τοῦ Μάο Τσετοὺνγκ στὴν Κίνα «ἁπλοποιώντας» τὴν κινέζικη γραφὴ ἐξαφανίζοντας ἑκατοντάδες ἀρχαῖα ἰδεογράμματα, καὶ οἱ κομμουνιστὲς στὴ Βουλγαρία, οἱ ὁποῖοι ἐμπνευσμένοι ἀπὸ τὶς θεωρίες τῆς Κομμουνιστικῆς Διεθνοῦς γιὰ τὴν ὕπαρξη «μακεδονικοῦ ἔθνους» στὰ Σκόπια, «μεταρρύθμισαν» τὴ γραφή τους γιὰ νὰ τονίσουν τὶς διαφορὲς μεταξύ τῶν γλωσσῶν τῶν Βουλγάρων καὶ τῶν «Μακεδόνων» ἐξαφανίζοντας καὶ παλιὰ (σλαβονικὰ) γράμματα ὅπως τὸ «γιάτ» (Ѣ/ѣ).

Οἱ λαοὶ δὲν ξεχνοῦν τὴν κληρονομιά τους ὅμως: στὸ Χὸνγκ Κόνγκ, στὸ Μακάο καὶ στὸ Ταϊβάν, οἱ Κινέζοι ἐπιμένουν μέχρι σήμερα νὰ χρησιμοποιοῦν τὴν αὐθεντικὴ κινέζικη γραφή, καὶ Βούλγαροι πολιτικοὶ ἔχουν ἐκφράσει ἐπιθυμία νὰ ἀναστρέψουν τὶς μεταρρυθμίσεις τῶν κομμουνιστῶν. Ἔτσι καὶ οἱ Ἕλληνες δὲ θὰ ξεχάσουν τὴν παμπάλαια ἑλληνικὴ γραφή. Δυσκολίες ὑπῆρχαν πράγματι στὸ παρελθὸν οἱ ὁποῖες ὁδήγησαν στὴν καθιέρωση τοῦ μονοτονικοῦ, ἀλλὰ χάρη στὴ σύγχρονη τεχνολογία, αὐτὲς οἱ δυσκολίες δὲν ὑπάρχουν πλέον. Ἂν οἱ Κινέζοι, οἱ ὁποῖοι ἀκόμα καὶ μὲ τὴν ἁπλοποιημένη γραφὴ χρησιμοποιοῦν χιλιάδες χαρακτῆρες, μποροῦν νὰ γράφουν ἄνετα, τότε ἀσφαλῶς καὶ οἱ Ἕλληνες μποροῦν νὰ γράφουν ἄνετα μὲ τὸ πολυτονικὸ σύστημα.