Ἐπιλογὴ γραμματοσειρᾶς:
(Οἱ γραμματοσειρὲς πρέπει νὰ εἶναι ἤδη ἐγκατεστημένες στὸ σύστημά σας γιὰ νὰ τὶς χρησιμοποιήσει ὁ ἱστοπλοηγός σας.) Ἐπιλεγμένη γραμματοσειρά: Palatino Linotype Τύπος ἱστοπλοηγοῦ: CCBot/2.0 (https://commoncrawl.org/faq/) |
Ἀπόψεις - Μαρτυρίες
- Jacqueline de Romilly, Καθηγήτρια στὴν Σορβόννη (1957), πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στὸ Collège de France (1973), Ἀκαδημαϊκός (1988), ἐπίτιμη Ἑλληνίδα ὑπήκοος (1995) καὶ πρέσβης τοῦ Ἑλληνισμοῦ (2000):
- ✝Peter Fraser, Ἐπίτιμος Λέκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης:
- Alain Segonds, ἑρευνητὴς στὸ CNRS, γενικὸς διευθυντὴς τῶν ἐκδόσεων Les Belles Lettres:
- Γρηγόρης Σηφάκης, Ὁμότιμος Καθηγ. Ἀρχ. Ἑλληνικῆς Φιλολογίας Πανεπ. Θεσσαλονίκης & Πανεπ. Νέας Ὑόρκης:
- Ζυράννα Ζατέλη, Συγγραφέας:
- Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, Συγγραφέας:
- Γιῶργος Μπρουνιᾶς, Συγγραφέας:
- Carlos Steel, Καθηγητὴς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλοσοφίας στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Leuven (Βέλγιο):
- Concetta Luna, Ἑρευνήτρια στὴ Scuola Normale Superiore, Pisa (Ἰταλία):
- Philippe Brunet, Καθηγητὴς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλολογίας στὸ πανεπιστήμιο τῆς Rouen (Γαλλία):
- François Patte, Μαθηματικὸς - Σανσκριτολόγος, καθηγητὴς στὸ Παρίσι 5:Πρὶν μερικὰ χρόνια ἄνοιξα μία ἑλληνικὴ ἐφημερίδα καὶ ἔμεινα ἔκπληκτος: οἱ περισσότεροι τόνοι καὶ τὰ πνεύματα ποὺ εἶχα μάθει στὶς σπουδὲς ἀρχαίων ἑλληνικῶν ποὺ ἔκανα εἶχαν ἐξαφανισθεῖ. Ἔτσι ἔμαθα τὴν ὕπαρξη τῆς κυβερνητικῆς μεταρρύθμισης τῆς ἑλληνικῆς γραφῆς.
Δὲν ἔμαθα ποτὲ νὰ μιλάω νέα ἑλληνικὰ ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ πιστέψω ὅτι οἱ τόνοι εἶναι πλέον ἄχρηστοι γιὰ τὴν ἀνάγνωση ἑνὸς νεοελληνικοῦ κειμένου!
Ἐκτὸς αὐτοῦ ἀναρωτιέμαι ἂν ἡ ἔλλειψη τόνων ἀπὸ τὶς λέξεις δὲν προκαλεῖ προβλήματα ὁμωνυμίας. Θυμᾶμαι τοὺς φιλολόγους καθηγητές μου νὰ ἐπιμένουν στό: «προσέχτε, μὴν μπλέκετε τὸ «ἡ» (ἄρθρο) μὲ τὸ «ἥ» (προσωπικὴ ἀντωνυμία) μὲ τὸ «ἢ» (διαζευκτικὸς σύνδεσμος) μὲ τὸ «ἦ» (= ἤμουν). Μὴ μπλέκετε τὸ «εἶναι» μὲ τὸ «εἷναι» (= ἐστάλη, τοῦ ρήματος ἵημι)· «ἰέναι» (= νὰ πηγαίνεις) καὶ «ἱέναι» (= νὰ στέλνεις).» Ἡ λίστα αὐτὴ μποροῦσε νὰ εἶναι πολὺ μακρύτερη! Δὲν ὑπάρχουν πιὰ τέτοια παραδείγματα στὰ νέα ἑλληνικά; Ἀμφιβάλλω!
Τὰ διακριτικὰ σημεῖα ἐπινοήθηκαν γιὰ νὰ βοηθήσουν στὴν ἀνάγνωση καὶ ὁ,τιδήποτε φτιάχθηκε μὲ αὐτὸ τὸν σκοπὸ εἶναι πολὺ χρήσιμο. Ἡ Γαλλικὴ Ἀκαδημία δὲν παύει νὰ διακηρύσσει ὁτι ἀντίθετα μὲ τὶς φῆμες ποὺ ἐπικρατοῦν, οἱ τόνοι τῶν γαλλικῶν πρέπει νὰ μπαίνουν καὶ στὰ κεφαλαῖα γιὰ νὰ διευκολύνουν τὴν ἀνάγνωση· πρέπει νὰ γράφουμε «École» καὶ ὄχι «Ecole»!
Ἀλλὰ τὰ διακριτικὰ σημεῖα δὲν χρησιμεύουν μόνο στὴν ἀνάγνωση, ἀλλὰ ἀποτελοῦν ἐπίσης τὴν μνήμη τῆς γλώσσας: πρὶν πολὺ καιρὸ κάποια γράμματα χάθηκαν ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ ἀλφάβητο ἀλλὰ ἄφησαν ἴχνη στὶς λέξεις· π.χ. τὸ «οἴδα» (= ἤξερα) προέρχεται ἀπὸ ἕνα παλαιότερο «ϝοίδα» ποὺ κάνει ξεκάθαρη τὴν σχέση του μὲ τὸ σανσκριτικὸ veda. Μοῦ εἶναι ἀδιανόητο κάποιοι τόνοι τῶν γαλλικῶν νὰ χαθοῦν κάποια μέρα, παρ᾿ ὅλο ποὺ φωνολογικὰ ἡ ἐπίδρασή τους εἶναι ἀμελητέα, γιατὶ πρόκειται γιὰ ἴχνη γραμμάτων ποὺ ἔφυγαν, ὅπως στὶς λέξεις hôtel ἢ hôpital ὄπου ὁ τόνος προέρχεται ἀπὸ ἕνα παλαιότερο s ποὺ ἐμφανίζεται ἀκόμα στὶς λέξεις hospitalité, hospice, κ.λπ. Καὶ πῶς νὰ ἐξηγήσουμε τὸ h στὴ λέξη rhododendron χωρὶς νὰ ἀναφερθοῦμε στὴν δασεία τοῦ ρό; Τὰ ἑλληνικὰ δὲν εἶναι μόνο ἡ γλώσσα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀλλὰ ἀποτελοῦν καὶ μεγάλο μέρος τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ!
Κατέληξα νὰ γίνω σανσκριτολόγος καὶ μελέτησα τὰ κείμενα τοῦ Ἱνδικοῦ πολιτισμοῦ. Στὴν ἀρχαία ἐποχὴ οἱ σοφοὶ ἔλεγαν ὅτι μία γραφὴ πρέπει νὰ ἀντικατοπτρίζει ὅλα τὰ φωνήματα τῆς γλώσσας γιὰ νὰ εἶναι ἄξια λόγου. Καὶ δημιούργησαν ἀλφαβητικὲς γραφὲς γιὰ τὶς ἱνδικὲς γλῶσσες—πιθανότατα νὰ δημιούργησαν καὶ ὅλα τὰ ἀλφάβητα τῆς νοτιοανατολικῆς Ἀσίας—: περίπου πενήντα γράμματα καὶ οἱ ἀπαραίτητοι κανόνες γιὰ τὴν δημιουργία συνδέσμων ἔφταναν γιὰ νὰ πετύχουν τὸν σκοπό τους. Καὶ σήμερα ἀκόμα, οἱ ἱνδικὲς γλῶσσες χρησιμοποιοῦν αὐτὲς τὶς γραφὲς καὶ μπορεῖτε νὰ δεῖτε στὶς ἐπιγραφὲς κάποιες λέξεις μεταγραμματισμένες ἀπὸ τὰ ἀγγλικά: διαβάζοντάς τις ἀποκτᾶτε ἀκριβῶς τὴν προφορὰ τῶν Ἱνδῶν ὅταν μιλᾶνε ἀγγλικά! Ὁ σκοπὸς τῶν παλιῶν αὐτῶν σοφῶν ἐπέτυχε καὶ σήμερα κανεὶς δὲν παραπονιέται γιὰ τὰ πενήντα γράμματα καὶ τοὺς κανόνες τῶν συνδέσμων... (Μτφρ ἀπὸ τὰ ἀγγλικά: ΓΧ)
- Vernon E. Kooy συνταξιοῦχος Καθηγητὴς φιλοσοφίας καὶ σχεδιαστὴς γραμματοσειρῶν, Hastings, Nebraska, ΗΠΑ:
- Φειδίας Ν. Μπουρλᾶς, Πληροφορικός:
- Χρυσόστομος Παπασπύρου, Χημικὸς - Γλωσσολόγος, ἐκπαιδευτικὸς στὸ Εἰδικὸ Ἑνιαῖο Λύκειο Κωφῶν & Βαρηκόων Ἁγίας Παρασκευῆς:
- Νῖκος Δημητριάδης, Φιλόλογος:
- Δημήτριος Φιλίππου, Μηχανικός:
- Νικόλαος Βεντούρας, Πληροφορικός:
- Γιάννης Γκέκας, Ἰδιωτικὸς ὑπάλληλος:
- Ἀνδρέας Σταλίδης, Μαθηματικὸς - Ἀναλυτής:
- Γιῶργος Βαλσάμης, Διευθυντὴς τοῦ ellopos.net:
- Κατερίνα Σωκρατίδου, Ὑπάλληλος σὲ ναυτιλιακὴ ἑταιρεία:
- Νῖκος Θεοδώρου, Μαθηματικός:
- Ἰακὼβ Δ. Ἀδάμης (Jacob J. Adams), Μαθητὴς λυκείου στὶς Η.Π.Α.:
- Χατζηνικολάου Δημήτριος, Καθηγητὴς ἀγγλικῆς:
- Αὐγουστῖνος Τσιριμῶκος, Δημοσιογράφος:
- Νικόλαος Παπαδόπουλος, Καθηγητὴς Φυσικῆς Ἀγωγῆς:
- Ἀρχιμήδης Ἀναγνώστου, Ἰατρὸς-εἰδικευόμενος Μικροβιολόγος:
- Ἰωάννης Βαμβακᾶς, Φυσικὸς στὸ Ἑλληνικὸ Κέντρο Θαλασσίων Ἑρευνῶν:
- Δημήτρης Σ. Ταμπάογλου, Ἠλεκτρονικὸς Μηχανικός:
- Μαρία Κονταρίνη, Συνταξιοῦχος Ἰδιωτικὴ Ὑπάλληλος:
- Δημήτρης Ἀρμάος, Καθηγητὴς φιλόλογος, ἐπιμελητής, ποιητής, δοκιμιογράφος:
- Γιάννης Φλυτζάνης, Φοιτητὴς Νομικῆς:
- Ἀθηνᾶ Ἀντωνιάδου, Πτυχιοῦχος στὴν Συντήρηση Ἀρχαιοτήτων:
| Στεῖλτε μας καὶ ἐσεῖς τὶς ἀπόψεις καὶ τὰ βιώματά σας: γιατί χρησιμοποιεῖτε πολυτονικό; θεωρεῖτε ὅτι ἡ ἐπαναφορά του εἶναι ἀπαραίτητη; τί ἀπαντᾶτε στοὺς ὀπαδοὺς τοῦ μονοτονικοῦ; |
