|
|
Ἐπιλογὴ γραμματοσειρᾶς: |
(Οἱ γραμματοσειρὲς πρέπει νὰ εἶναι ἤδη ἐγκατεστημένες στὸ σύστημά σας γιὰ νὰ τὶς χρησιμοποιήσει ὁ ἱστοπλοηγός σας.)
Ἐπιλεγμένη γραμματοσειρά: Palatino Linotype
Τύπος ἱστοπλοηγοῦ: Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
|
|
Ἀπόψεις - Μαρτυρίες
Ἄνοιγμα ὅλων τῶν κειμένων
- Jacqueline de Romilly, Καθηγήτρια στὴν Σορβόννη (1957), πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στὸ Collège de France (1973), Ἀκαδημαϊκός (1988), ἐπίτιμη Ἑλληνίδα ὑπήκοος (1995) καὶ πρέσβης τοῦ Ἑλληνισμοῦ (2000):
- ✝Peter Fraser, Ἐπίτιμος Λέκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης:
- Alain Segonds, ἑρευνητὴς στὸ CNRS, γενικὸς διευθυντὴς τῶν ἐκδόσεων Les Belles Lettres:
- Γρηγόρης Σηφάκης, Ὁμότιμος Καθηγ. Ἀρχ. Ἑλληνικῆς Φιλολογίας Πανεπ. Θεσσαλονίκης & Πανεπ. Νέας Ὑόρκης:
- Ζυράννα Ζατέλη, Συγγραφέας:
- Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, Συγγραφέας:
- Γιῶργος Μπρουνιᾶς, Συγγραφέας:
- Carlos Steel, Καθηγητὴς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλοσοφίας στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Leuven (Βέλγιο):
- Concetta Luna, Ἑρευνήτρια στὴ Scuola Normale Superiore, Pisa (Ἰταλία):
- Philippe Brunet, Καθηγητὴς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλολογίας στὸ πανεπιστήμιο τῆς Rouen (Γαλλία):
- François Patte, Μαθηματικὸς - Σανσκριτολόγος, καθηγητὴς στὸ Παρίσι 5:
- Vernon E. Kooy συνταξιοῦχος Καθηγητὴς φιλοσοφίας καὶ σχεδιαστὴς γραμματοσειρῶν, Hastings, Nebraska, ΗΠΑ:
- Φειδίας Ν. Μπουρλᾶς, Πληροφορικός:
- Χρυσόστομος Παπασπύρου, Χημικὸς - Γλωσσολόγος, ἐκπαιδευτικὸς στὸ Εἰδικὸ Ἑνιαῖο Λύκειο Κωφῶν & Βαρηκόων Ἁγίας Παρασκευῆς:
- Νῖκος Δημητριάδης, Φιλόλογος:
- Δημήτριος Φιλίππου, Μηχανικός:
- Νικόλαος Βεντούρας, Πληροφορικός:
- Γιάννης Γκέκας, Ἰδιωτικὸς ὑπάλληλος:
- Ἀνδρέας Σταλίδης, Μαθηματικὸς - Ἀναλυτής:
- Γιῶργος Βαλσάμης, Διευθυντὴς τοῦ ellopos.net:
- Κατερίνα Σωκρατίδου, Ὑπάλληλος σὲ ναυτιλιακὴ ἑταιρεία:
- Νῖκος Θεοδώρου, Μαθηματικός:
- Ἰακὼβ Δ. Ἀδάμης (Jacob J. Adams), Μαθητὴς λυκείου στὶς Η.Π.Α.:
- Χατζηνικολάου Δημήτριος, Καθηγητὴς ἀγγλικῆς:
- Αὐγουστῖνος Τσιριμῶκος, Δημοσιογράφος:
- Νικόλαος Παπαδόπουλος, Καθηγητὴς Φυσικῆς Ἀγωγῆς:
- Ἀρχιμήδης Ἀναγνώστου, Ἰατρὸς-εἰδικευόμενος Μικροβιολόγος:
- Ἰωάννης Βαμβακᾶς, Φυσικὸς στὸ Ἑλληνικὸ Κέντρο Θαλασσίων Ἑρευνῶν:
- Δημήτρης Σ. Ταμπάογλου, Ἠλεκτρονικὸς Μηχανικός:
Τὸ μονοτονικὸ ὅπως εἶναι γνωστὸ πέρασε στὴν Ἱστορία τῆς Γραφῆς τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας μὲ ἐμβόλιμο νομοσχέδιο, νύχτα γιατὶ προφανῶς δὲν ἄντεχε στὸν διάλογο στὸ φῶς τῆς ἡμέρας. Ἔκτοτε ἡ προσπάθεια ἐπαναφορᾶς τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος κρίνεται ἀναγκαία καὶ ἀξιέπαινη ἀλλα δὲν παύει νὰ ἀποτελεῖ ἀγώνα ζωῆς . Μετὰ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ μονοτονικοῦ συστήματος, ὁ Ἀκαδημαϊκὸς κ. Ἐμμανουὴλ Κριαρᾶς σὲ συνέντευξή του στὴν «Καθημερινὴ» εἶχε ἀποφανθεῖ, ἀπευθυνόμενος προφανῶς σὲ νοσταλγούς, ὅτι «τὸ μονοτονικὸ τὸ ἔχει πλέον χωνέψει ὁ ἑλληνικός λαὸς» - λὲς καὶ διαισθανόταν ὄτι θὰ τοῦ ἔπεφτε βαρὺ ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ τὸ φάει. Οἱ γενιὲς τῶν «νοσταλγῶν» κάποτε θὰ σβήσουν ἀλλὰ τὸ πρόβλημα ὄχι . Πλέον τῶν γνωστῶν σημασιολογικῶν δυσκολιῶν ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ νέοι μας (βλέπε συμπεράσματα ἀπὸ Πανελλαδικὲς) μὲ λόγια κείμενα εἶναι ποὺ ἕνα πολυτονικὸ κείμενο ἀκόμη καὶ νεοελληνικῆς κοινῆς ἐμφανισιακὰ φαντάζει ξένο, ἀρχαῖο καὶ ἀπωθεῖ – ἴσως καὶ νὰ δαιμονοποιεῖται τὸ πολυτονικὸ ποὺ ἕνα τέτοιο κείμενο δὲν γίνεται καταληπτό! Ἔτσι ἡ ἐπιβολὴ τοῦ μονοτονικοῦ ἐπροξένησε ρῆγμα στηὴ συνέχεια τῆς γλώσσας, τῆς γραφῆς της, ποὺ ἐδημιουργήθηκε τεχνητὰ καὶ μάλιστα ἀπὸ ἀναρμόδιους, ὅπως ἦταν ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, ἀντὶ ἔστω τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν. Κυρίαρχο ρόλο εἶχε ἐπ᾿ αὐτοῦ ἡ ἰδια γλώσσα, ἡ χωρὶς ἔξωθεν ἐπεμβάσεις ἐξελικτικὴ πορεία τῆς γραφῆς της. Ἡ χρήση τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος στὴν γραφὴ δὲν εἶναι δεῖγμα γλωσσικῆς ἐλὶτ ὅπως νομίζουν μερικοί. Εἶναι προϋπόθεση Συνέχειας ἱστορικῆς τῆς γλώσσας, τῆς γραφῆς της, μιᾶς ἱστορίας 2200 ἐτῶν. Πέραν τῆς αἰσθητικῆς ὡς καὶ ἄλλης ἀξίας στὸ πολυτονικό, εἰδικὰ ἡ δασεία ἀποτελεῖ ἐργαλεῖο ποὺ μαζὶ καὶ μὲ ἄλλα μέσω τῆς ἐτυμολογικῆς διαφάνειας ὁδηγοῦν σὲ δρόμους πρὸς τὰ «ἱερὰ ἄδυτα» τῆς γλώσσας. Τὴν ἀξία τῆς δασείας καὶ τὸ λάθος τοῦ ἀποκλεισμοῦ της ἀπὸ τὸ νέο σύστημα γραφῆς εἶχε παραδεχθεῖ ὁ καθηγητὴς κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης συζητώντας μὲ τὸν Ἀκαδημαϊκὸ κ. Δεσποτόπουλο στὸ περιθώριο Συνεδρίου γιὰ τὴν Γλώσσα ποὺ εἶχε διοργανωθεῖ στὴν Πανεπιστημιούπολη τῶν Ἀθηνῶν γιὰ τὰ 20 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκπαιδευτικὴ μεταρρύθμιση τοῦ 1976.
- Μαρία Κονταρίνη, Συνταξιοῦχος Ἰδιωτικὴ Ὑπάλληλος:
- Δημήτρης Ἀρμάος, Καθηγητὴς φιλόλογος, ἐπιμελητής, ποιητής, δοκιμιογράφος:
- Γιάννης Φλυτζάνης, Φοιτητὴς Νομικῆς:
- Ἀθηνᾶ Ἀντωνιάδου, Πτυχιοῦχος στὴν Συντήρηση Ἀρχαιοτήτων:
Στεῖλτε μας καὶ ἐσεῖς τὶς ἀπόψεις καὶ τὰ βιώματά σας: γιατί χρησιμοποιεῖτε πολυτονικό; θεωρεῖτε ὅτι ἡ ἐπαναφορά του εἶναι ἀπαραίτητη; τί ἀπαντᾶτε στοὺς ὀπαδοὺς τοῦ μονοτονικοῦ; |
|